Dinagyang Festival

Dinagyang Festival
Ilo-ilo City
4th Sunday of January

The Dinagyang is a religious and cultural festival in Iloilo City, Philippines held on the fourth Sunday of January, or right after the Sinulog In Cebu and the Ati-Atihan in Aklan. It is held both to honor the Santo Niño and to celebrate the arrival on Panay of Malay settlers and the subsequent selling of the island to them by the Atis.

Dinagyang began after Rev. Fr. Ambrosio Galindez of a local Roman Catholic parish introduced the devotion to Santo Niño in November 1967. In 1968, a replica of the original image of the Santo Niño de Cebu was brought to Iloilo by Fr. Sulpicio Enderez as a gift to the Parish of San Jose. The faithful, led by members of Confradia del Santo Niño de Cebu, Iloilo Chapter, worked to give the image a fitting reception starting at the Iloilo Airport and parading down the streets of Iloilo.

In the beginning, the observance of the feast was confined to the parish. The Confradia patterned the celebration on the Ati-atihan of Ibajay, Aklan, where natives dance in the streets, their bodies covered with soot and ashes, to simulate the Atis dancing to celebrate the sale of Panay. It was these tribal groups who were the prototype of the present festival.

In 1977, the Marcos government ordered the various regions of the Philippines to come up with festivals or celebrations that could boost tourism and development. The City of Iloilo readily identified the Iloilo Ati-atihan as its project. At the same time the local parish could no longer handle the growing challenges of the festival.

The Dinagyang is divided into three Major events: Ati-Ati Street Dancing, Kasadyahan Street Dancing and Miss Dinagyang.

Today, the main part of the festival consists of a number of "tribes", called "tribus", who are supposed to be Ati tribe members dancing in celebration. There are a number of requirements, including that the performers must paint their skin brown and that only indigenous materials can be used for the costumes. All dances are performed to drum music. Many tribes are organized by the local high schools. Some tribes receive a subsidiary from the organizers and recruit private sponsors, with the best tribes receiving the most. The current Ati population of Iloilo is not involved with any of the tribes nor are they involved in the festival in any other way.

Dinagyang was voted as the best Tourism Event for 2006, 2007 and 2008 by the Association of Tourism Officers in the Philippines. It is the first festival in the world to get the support of the United Nations for the promotion of the Millennium Development Goals, and cited by the Asian Development Bank as Best Practice on government, private sector & NGO cooperations.

http://en.wikipedia.org/wiki/Dinagyang_Festival

PISTA NG DINAGYANG DINAGYANG FESTIVAL

Ang Dinagyang Festival ay isang relihiyoso at kultural na pagdiriwang na ginaganap sa lungsod ng Iloilo tuwing ikatlong linggo ng Enero o pagkatapos ng Sinulog sa Cebu at Ati-Atihan sa Aklan. Ginagawa ito bilang pagdiriwang sa pista ng Santo Niño at para na rin sa pagdating ng mga Malay sa Panay na nagdala ng ita sa lugar. Simula ng ito ay gawing taunang selebrasyon, marami ang nakapansin sa pagdiriwang at nabigyan ito ng National Commission for the Culture and the Arts ng karangalan bilang Festival of Excellent Folk Choreography.

Kasaysayan

Naging tradisyon ang Dinagyang matapos ipakilala ni Padre Ambrosio Galindez, isang pari sa parokya, ang debosyon sa Santo Niño noong 1967. Noong 1968, isang replica ng orihinal na imahen ng Santo Niño de Cebu ang dinala sa Iloilo ni Padre Sulpicio Enderez bilang isang regalo sa parokya ng San Jose. Ang mga miyembro ng simbahan, na pinangunahan ng Confradia del Santo Niño de Cebu ng Iloilo, ay nagtulung-tulong upang mabigyan ang imahe ng patron, kaya pumarada ang mga ito mula sa mga kalsada hanggang sa paliparan ng Iloilo. Noong una, ang pagdiriwang ay ginagawa lamang sa loob ng simbahan ngunit nang maglaon ay dinala na ito sa labas. Napagkasunduan ng Confradia na itulad ang selebrasyon sa Ati-Atihan ng Ibajay, Aklan, kung saan ang mga kalahok sa selebrasyon ay nagsasayaw sa daan habang ang kanilang mga katawan ay mayroong uling.

Layunin

Ang pangunahing layunin ng pagdiriwang ng Dinagyang ay upang bigyan ng karangalan ang Santo Niño. Mula sa isang maliit na aktibidad sa simbahan ay naging isang paraan na ito upang isulong ang turismo sa Iloilo.

Pagdiriwang

Ang Dinagyang ay nahahati sa tatlong bahagi: ang Ati-Ati Street Dancing, ang Kasadyahan Street Dancing at ang Miss Dinagyang. Sa kasalukuyan, ang malaking bahagi ng pagdiriwang ay kinabibilangan ng mga “tribu,” na kunwari ay mga Ati na nagsasayaw dahil sa kasiyahan. Marami sa mga kalahok na tribo ay mga mag-aaral mula sa iba't ibang mataas na paaralan sa lungsod. Mayroong ilang bagay na kailangan upang makasali sa selebrasyon, tulad ng pagpipinta ng mga kalahok ng kulay kape sa kanilang mga katawan, gayon din ang paggamit ng mga katutubong materyales para sa mga kasuotan. Maliban sa pagsasayaw ay inaabangan din ang pagparada ng imahen ng Santo Niño sa ilog. Mula sa simbahan, ilang mga deboto na may dala ng iba't ibang imahen ng Santo Niño ang sasakay sa bangka at naglalakbay mula sa dulo ng ilog hanggang sa pier kung saan magsisimula ang parada at muling ibabalik sa simbahan. Ang Kasadyahan naman ay isang teatrikal na presentasyon ng pagdating ng imahen sa lugar at pagpapakilala ng Kristiyanismo dito.

Kanta ng Dinagyang

Kasama ng pagdiriwang ay ang kanta ng Dinagyang na isinasalaysay at kung paano nakuha ng Iloilo ang pangalan nito, kung paano ito ibinenta ng mga katutubo sa mga taga-Borneo, sa pangunguna ng isang Datu Paiburong. Inilalarawan din nito ang mayamang tradisyon, industriya at payapang pamumuhay ng mga Ilonggo.